De afgelopen 35 jaar werkte Trogisch (1959) aan een omvangrijk fotografisch oeuvre dat nauwelijks bekendheid geniet omdat het nog maar weinig geëxposeerd werd.
Trogisch, die opgeleid en werkzaam is als grafisch ontwerper, fotografeert sinds 1982. Dat begon in het toenmalige Oost-Duitsland en in zwart-wit. Niet alleen omdat dit goedkoop was en hij ontwikkelen en afdrukken zelf kon doen, maar ook omdat zwart-wit een eerste stap naar abstraheren is.
Andreas Trogisch brengt zijn stemmige zwart-wit beelden terug tot de essentie. Daarbij koppelt hij zijn gevoel voor vorm en compositie aan een onderzoekende blik. Het resultaat is melancholiek en raadselachtig. Trogisch maakt beelden van subtiele schoonheid. Makkelijk te herkennen en moeilijk te doorgronden.
Galerie Wouter van Leeuwen toont met name werk uit drie recente publicaties: ‘Replies’, ‘Asphalt’ en ‘Runway’.
In 2014 verscheen Trogisch’ boek ‘Replies’, een verzameling van dertien conversaties die de fotograaf over een periode van 32 jaar met zijn omgeving had. Elk beeld staat op zichzelf, zonder rode draad. Evenmin is er een diepere boodschap. Trogisch is simpelweg een fotograaf die onopvallende en verborgen details vastlegt en oog voor de schoonheid van het alledaagse heeft. Daarbij betoont hij zich een meester in zwart-witfotografie. Hij maakt complexe beelden, rijk aan nuance. Contrast, scherpte en toonschaal roepen reminiscenties op aan koperdiepdruk. Trogisch’ achtergrond als grafisch vormgever, zijn affiniteit met de grafische industrie, is onmiskenbaar.
Andreas Trogisch fotografeert binnen en buiten. Landschappen, Bomen, huizen, mensen en stillevens. Te dichtbij om van een landschapsfotograaf te kunnen spreken, te veraf om hem een stilleven fotografie te mogen noemen. Wat zijn oeuvre bindt, is de rol die licht speelt. Hij schiet op momenten die andere fotografen liever uit de weg gaan: als de zon hoog staat en de schaduwen hard zijn. Of ’s nachts, bij het broze schijnsel van een straatlantaarn. En nooit zal hij iets aan het aanwezige licht veranderen.
Voor ‘Asphalt’ richtte Trogisch de blik naar beneden, op de sporen die het verkeer en de elementen in asfalt achterlaten. De complete reeks – gemaakt tussen 2007 en 2011 – bestaat uit 18 staande beelden. Galerie Wouter van Leeuwen toont een keuze hieruit. Zorgvuldig gekadreerd, afgedrukt in contrastrijke grijstonen, toont Trogisch beschadigingen in het wegdek. Slijtage door intensief verkeer, barsten en scheuren ontstaan door dooi en opvriezen, bandensporen, spatten en strepen van overreden verfblikken, met het wegdek versmolten straatvuil. De intrigerende patronen roepen associaties op met luchtfoto’s van het Amazonegebied.
De serie ‘Asphalt’ getuigt van Trogisch’ aandacht voor de vergankelijkheid van slijtvaste materialen en kan gezien worden als een voorstudie voor zijn recente serie, ‘Runway’.
De derde publicatie waaruit Galerie Wouter van Leeuwen een keuze presenteert, is ‘Runway’ dat in 2015 uitkwam.
Andreas Trogisch fotografeerde de strepen op de landingsbaan van het voormalige vliegveld Tempelhof in Berlijn. Tegenwoordig is Tempelhof een stadspark. De uitgestrekte runway, bedekt met solide asfalt en slijtvaste witte verf, vertoont bandensporen van vliegtuigen, maar inmiddels ook van skateboards en fietsers.
De precies in beeld gebrachte strepen zijn in werkelijkheid 90 centimeter breed en 30 meter lang. De tussenruimte is 20 meter. Daarmee zijn ze acht keer zo groot als de verkeersstrepen op een gewone snelweg.
